(laatste update 10/7/2024. Aan deze tekst kunnen geen rechten ontleend worden. Fiscale regels wijzigen dagelijks, dus neem eventueel contact met ons op om te verifiëren of deze tekst nog steeds up to date is)

Anders dan de 30% regeling voor zogenaamde ingekomen werknemers, bestaat er ook een 30% regeling voor bepaalde personen die vanuit Nederland worden uitgezonden.

Algemeen:

Anders dan de 30% regeling voor zogenaamde ingekomen werknemers, bestaat er ook een 30% regeling voor bepaalde personen die vanuit Nederland worden uitgezonden. Deze regeling is ook wel bekend als de Nedeco-regeling.

Als deze 30% regeling van toepassing is, dan wordt het brutosalaris feitelijk verlaagd met 30%. Het bedrag van deze “verlaging” wordt netto uitbetaald. Bijvoorbeeld: was het salaris 100 en in zijn geheel belast, met toepassing van de 30% regeling wordt slechts 70 belast met loonbelasting/inkomstenbelasting en 30 mag netto uitbetaald worden. Resultaat is dus een lagere belastinglast over hetzelfde brutoinkomen, dus een hoger nettoloon.

Er zit wel een nadeel aan: door gebruik te maken van deze regeling gaat het fiscale loon omlaag en daardoor ook eventuele uitkeringen waarvan de hoogte afhankelijk is van het laatst verdiende loon. Hierbij moet kunt u denken aan de WW of een arbeidsongeschiktheidsverzekering en opbouw pensioen.

Om in aanmerking te komen voor deze nedeco-regeling moet aan een aantal voorwaarden worden voldaan: dit betreft de aard, de plaats en de duur van de werkzaamheden.

Aard van de werkzaamheden:

Met name de volgende werknemers kunnen kwalificeren:

• vanuit Nederland worden uitgezonden om in een ander land wetenschap te beoefenen of onderwijs te geven, of
• Ambtenaren die in het buitenland worden gestationeerd, zoals bijvoorbeeld militairen
• Overige werknemers die naar specifieke gebieden worden uitgezonden: Afrikaanse landen, Aziatische landen (waaronder Hongkong en het gedeelte van Turkije dat ten oosten van de Bosporus ligt), Bepaalde Europese landen (ruwweg Oost Europese landen), Latijns-Amerikaanse landen (waaronder Aruba en de Nederlandse Antillen)

Verblijf in het buitenland:

Om de regeling toe te mogen passen moet de werknemer in een periode van 12 maanden (niet persé kalenderjaar) ten minste 45 dagen voor zijn werk verblijven in een of meer plaatsen waarnaar hij is uitgezonden.

Om te bepalen of aan deze 45 dagen eis wordt voldaan, moet tellen in eerste instantie alleen perioden van minimaal 15 aaneengesloten dagen in die buitenlanden mee. Dat betekent dus dat de werknemer minimaal 3 perioden van ieder 15 dagen in het buitenland moet verblijven.

Als op die manier de 45 dagen zijn behaald en de regeling toegepast mag worden, mag de regeling ook op uitzendingen van 10 dagen of meer toegepast worden.  

Belangrijk:

Het onterecht toepassen van deze regeling resulteert in een te laag ingehouden loonbelastingbedrag. Zoals iedere fout in de loonbelasting kan een dergelijke fout tot boetes en administratieve lasten leiden. Laat u daarom goed adviseren. Met name bij het “tellen” van de dagen worden regelmatig fouten gemaakt.

Meer informatie:

Wilt u meer informatie of wilt u assistentie bij de uitvoering van deze regeling? U kunt ons altijd (vrijblijvend) contacteren: 035 20 50 983 of via e-mail: advice@langendorff.eu.